Þú sérð umferðina, þú heyrir í umferðinni. Og Kópavogslaugin bara þarna fyrir aftan. Þú heyrir í fólki. Einmitt, leikskólinn var þarna við hliðina á, er það ekki? Það var bara allt neikvætt við þennan stað. Mig minnir samt að mikið af þessu fólki sem var að vinna þarna hafi verið mjög gott, sko. Það gerðust samt alveg fullt af ljótum hlutum þarna. En á mínum tíma, þá var þetta bara, - þær hafa kannski bara verið svona ánægðar að fá einmitt mig í hópinn, sko. Og stelpurnar láta alveg í ljós ef þeim er illa við einhverja menn. Burt með þig! Þetta er mitt fangelsi! Út úr fangelsinu mínu. Sæktu um flutning. Þær eru svo fokking grófar sko. Ég bara skemmti mér konunglega. Þetta var svo mikil eymd, þú trúir því ekki, sko. Og nýja kvennafangelsið, þetta er bara skelfilegt! Það er líka gaman að kjafta við stelpurnar, skilurðu. Maður sat inni í setustofu og var að kjafta á kvöldin og segja sögur og smyrja aðeins upp á þetta, þetta var bara gaman. I had nobody to talk to. Because everybody was into pills and drugs, you know, you never know who you can trust. It was very hard to be around this type of vibe in the prison system. Af því að við erum undirförlari, við erum það. Við erum undirförlari. Tala nú ekki um á þessum efnum. Auðvitað gera menn líka allt til að fá efnin. Við getum hreinsað upp. Við getum endurraðað, búið til nýtt leiksvið. Karlmaðurinn á pottþétt erfiðara með það, sérstaklega undir áhrifum, sko. Búin að komast frá staðnum eða glæpnum, þá er leikstjórinn týndur. Slapp út úr Kvennafangelsinu, þá hringdu stelpurnar alltaf í mig “getur þú reddað þessu, getur þú reddað þessu?” og ég alltaf keyrandi í bæinn, maður. Fleygði inn um gluggann, maður. Stelpurnar að láta síga niður í kaffibolla í spotta til að koma dópinu til þeirra. Þetta var algjört, ég sýni þér alveg hvernig þetta var allt saman. Og þeir líka hötuðu mig þegar þeir sáu mig i myndavélakerfinu, ég var að nálgast svæðið. Ég þurfti alltaf að vera svo fljótur að hlaupa. Ég þurfti bara að gera áhlaup á fangelsið, í dollu, þær draga upp, og ég er farin. Sportið mitt var að koma efnunum inn, það var gaman.

The prison guard, the people work there, sometimes they cross the line. Like the guy that worked there for so many years, and when I talked to him, he used to grab my breasts, my ass. And I was very silent, I didn’t know what to do. Because I am in the system, nobody believed in me. So I feel like I was sexually abused somehow, by the prison guard. I was trying to behave so I could go out so I allowed this behavior to continue around me. Það er svo skrítið að allar þessar konur sem ég man eftir og ég þekkti þarna, því það voru ekkert svo margar konur, að þær eru allar dánar. Þetta var rosalega leiðinlegur staður. Svo eyddi maður kannski örugglega einum og hálfum tíma á þessu hlaupabretti sem var þarna niðri, sem var náttúrulega ónýtt. Svo var einhver dýna á gólfinu og eitthvað ónýtt lóð og eitthvað, þetta var alveg hræðilegt sko. Og maður eyddi auðvitað eins löngum tíma og maður gat þar líka. En þetta var alveg mjög leiðinlegur staður, sko. Út af því líka, út af því að það var svo lítið við að vera einhvernveginn. Þegar maður er annars staðar og maður hefur nóg að gera einhvern veginn, betri aðstæður og meira svona rými, þá er miklu þægilegra að vera lokaður inni. Only thing Ég er I did alls ekki Wrong Af því að það I get very bad lawyer Fleiri To defend me Karlmenn sem eru morðingjar The best lawyer is Iceland Að vera lokaður inni

Meira að segja þegar að fólk kom með AA fundi og svona, það var svona ákveðin eymd yfir því. Út af því að það var engin, því þetta voru yfirleitt bara strákar að koma með fundi, og það var einhvern veginn engin tenging, það var engin tenging í neitt. The funny thing about prison, when you go out of prison, your memory blocks out. I block everything, I don’t remember how the smell was. Svona sótthreinsi myglulykt. Það fengu held ég bara allir vinnu. Þetta var einhver svona hálfvita vinna, hefta saman einhverja pakka. Þetta var eitthvað svoleiðis. Þetta var gamla upptökuheimilið, þú manst eftir því. Þarna var ég þegar ég var unglingur. Þú vissir að það var sundlaug þarna og allt, stór sundlaug þarna þegar þetta var upptökuheimili. Kópavogsbraut 17, það var fangelsið. Svo var það nían, það var einangrunin. Þar var maður bara hafður í einangrun í 3 mánuði, 14 ára gutti skilurðu. Bara verið að refsa manni. Þú varst líka, þú varst laminn þarna. Þú varst alveg tekinn í tætlur. Þetta var sko upptökuheimili, í dag yrði þetta aldrei leyft maður. Við fengum samviskubætur. Þessi sem átti að vera svona ofboðslega hættuleg, þessi eina kona, þær voru allar skíthræddar þarna inni. Ég var bara svo hissa þegar ég sá þessa Ísafjarðar-Beggu, af því að það var búið að segja mér frá þessari konu. Það var hún sem tók á móti mér þegar ég kom bara beint af götunni. Hún lánaði mér sokka, og eitthvað svona. Það skildi enginn í þessu. Ég var svo hissa! Nei, þú hefur engan drepið sagði ég bara. Ég er ekki að segja að einhver hafi ekki dáið af þínum völdum, sko. Hún var ekkert ein þegar upp var staðið. Þannig að ef hún hefði ekki tekið mig bara til sín, þó að hún hefði ekki gert þetta, þá hefði þetta aldrei, skilurðu, nálgast neitt af því sem að Konukot er búið að vera. Það á að banna þetta Konukot. Sko, málið er það, að ég lenti í útistöðum við einn mann á Litla-Hrauni og við vorum færðir báðir. Og þá voru tvö pláss laus, eitt í Hegningarhúsinu og eitt í Kvennafangelsinu. Og sko mér hefði aldrei verið hleypt í Kvennafangelsið, út af því að ferillinn minn er svo svakalegur í fangelsi. Þú veist, ég er með svo grófan feril. Ég er búinn að brjóta svo mikið af mér. En það var bara Kvennafangelsið, svo tóku þeir við mér þar og svo sögðu þeir við mig eftir 4 daga, “ef þú vilt vera hérna, okkur er alveg velkomið að hafa þig, en ef þú bara brýtur eitt af þér þá ertu farinn um leið!”. Af því að ég kynntist strippara og hún var að flytja inn extasí fyrir hana og … hérna … hún var eitthvað hrædd og bað mig um verndarhendi. Og ég gerði það. Og við urðum bara góðir vinir. Og svo var ég að labba út úr herberginu hjá henni klukkan 8 að morgni, þegar að fangavörðurinn mætti mér. Það var ekki sniðugt! Það var körfuboltavöllur þarna og eitthvað. Það voru bara tveir aðrir strákar þarna þegar ég var þarna, sko. Það voru svo fáir, það var ekkert hægt að svona, maður fékk ekki mikla hreyfingu heldur. Svo var ógeðslega mikið af kexi og svona dóti þarna í eldhúsinu, alltaf! Alltaf nýr kexpakki, alltaf! Svo þetta föndurdæmi þarna, þetta var svo bara lokað þegar það var ekki vinna. Ég man mig langaði einmitt að mála eða gera eitthvað svona, það var ekkert í boði sko. Náttúrulega bara auka vinna fyrir þau.

Ég á bara góða minningu af Kvennafangelsinu. Það er það skrítnasta við það. Málið er bara það að þarna var betri matur heldur en á geðdeildinni, þetta var mikið slakara heldur en á Vogi. Þú ert ekki rekin frammúr, þér er ekki hent út klukkan 10 eins og á Konukoti. Bara þvílíkt frí að þurfa ekkert að fara út í heila viku. Þetta var allavega engin vorkunn að vera þarna, meina ég. Like if you watch the news my room was on fire. Somebody else set fire to my clothes, when I was there. I don’t know if you know the lady, she was sitting for a long time, I think she was a big lady. So when I arrived there, there was like “we need to talk to you! We need to tell you how the rule of the house is.” But I’m the kind of person, I’m always myself. So I never really want to listen to that and that was the reason she burned my clothes. So when I woke up and she said “oh come to my room”. I said to her “no, I don’t want to come! I need to go downstairs to eat, when I was downstairs everything was on fire in my room.” Flestar stelpurnar sem komu þarna inn í fangelsið, þetta er eiginlega alltaf sama kvenfólkið sem er inn og út úr fangelsi. Þetta voru allt vinkonur mínar. Og mjög góðir vinir mínir, sko. Þær stóðu með mér í öllu, þegar ég var í útistöðum við einhvern, eins og á Hólmsheiðinni, og þurfti að fara að slást eða eitthvað. “Manipulate-um hann! Hann bara reyndi að nauðga mér. Við bara kærum hann fyrir nauðgun.” Þær hjálpuðu mér alveg, sko. Ef það var eitthvað vesen í gangi. Þetta voru mjög góðar vinkonur mínar. Konur eru bara að burðast með miklu meiri skömm heldur en menn nokkurn tímann. Þær eru með allt öðruvísi tilfinningar. Maður sér það bara. Þær loka, þær verða miklu sinnulausari. Verða miklu meira svona, fitna ógeðslega hratt. Það urðu allir bara spikfeitir og ógeðslegir í fangelsi. Eina fangelsið sem ég hef ekki strokið úr. Ég er búinn að strjúka sjö sinnum, sko. Akureyri, Litla-Hrauni, og brjótast inn og aftur út á Litla-Hrauni. Dásamlegt! Já, maður. Strauk sjö sinnum. That’s what I think. Most people go back to the same crime they was doing because they do not have enough help. Ef þú skoðar reglugerðirnar og þetta, þá er þetta ekki betrunarvist. Þá er þetta refsivist. Þetta er almennt refsivist. Þetta á að vera betrunarvist. Þannig að ég veit ekki alveg í hverju betrunarvist í dag felst. Ég hef aldrei skilið það. Þetta er refsivistarstefna. Það er verið að refsa þér. Það er ekkert sem að er uppbyggilegt þarna, þótt það sé vinna þarna og svona. Það er ekkert verið að reyna að byggja upp manninn. Og eins og með meðferðarstarfið inni í fangelsunum. Eins og hjá konunum, það er bara ekki neitt. Það er meðferðagangur á Litla-Hrauni fyrir karlmenn, 11 menn. En það er enginn meðferðargangur fyrir konur, sem þyrfti að vera meira heldur en fyrir karlmennina út af því að þær eru grófari í neyslunni heldur en mennirnir sko. Þær öskra ef þær fá ekki dópið sitt. Það vantar meiri stuðning fyrir konur. Þetta er bara frysting. Þetta var bara svona, þetta er bara frosið ástand. Algjört skítapleis. Ég er nefnilega mjög þakklát fyrir, og er alltaf að segja það, að fá að tilheyra þessu alkohólista samfélagi. Vegna þess að annars væri ég ekkert í þessari stöðu að mega vera að taka til í þessu þarna uppi, og lífi mínu á þennan hátt. Það er það sem skiptir máli.

Ég fann rosa mikið fyrir því að ég var að gera dóttur minni eitthvað með því að vera í þessari neyslu og hérna, byrja á nóttunni þá bara fæ þessa drauma og ég bara svona “ég reyni allavega að vera edrú í dag, ég reyni allavega að vera edrú þangað til að ég fer að sofa í kvöld!” Og mér var skítsama um hvernig mér myndi líða, sko. Ég var bara, langaði bara ekki að líða svona gagnvart dóttur minni. Reyndar fékk svona marga drauma um það hvað myndi verða úr henni ef ég myndi halda þessu áfram. Og svo núna, þótt að ég sé hana ekki þá samt veit ég að það verður allt gott út af því að ég er að gera góða hluti. Og ég reyni bara að senda orkuna í gegnum alheiminn til hennar. Hún er svo mikill meistari. Hún kann að syngja sko frozen lagið utan að, og alveg nokkur lög sko. Benedikt Búálf, allt utan að! Ég var bara svo gömul þegar ég byrjaði að nota að skömmin var bara strax til staðar hjá mér. Ég var 35, nei ég lýg því! Ég hef verið 33. Þegar ég reyki kanabis í fyrsta skiptið, það var reyndar út af, af því að ég gleymi að panta verkjalyfin mín. Þetta var bara eitt leiddi af öðru. Ég meira að segja á sínum tíma þá lét ég bæði lyflækninn minn og kvensjúkdómalækninn vita að ég ætlaði að prófa að reykja og hætta að nota kemísku lyfin í smá tíma, og prófa að reykja. Þetta hafði bara ekki hvarflað að þeim að ég færi þessa leið. Ég eiginlega bara ólst upp sjálfur. Bara 6 ára þá var ég eiginlega bara kominn á götuna. Pabbi sat inni fyrir morð í Bandaríkjunum. Hann sat inni fyrir að berja Breta á Litla-Hrauni. Hann var ofbeldismaður mjög mikill. Honum fannst gaman að pína fólk, skilurðu. Hann hafði gaman af því að pína fólk.

Það er hægt að sigra allt. Það geta allir gert allt sem þeir vilja. Ef ég hef gert það sem ég hef gert, þá geta allir gert hvað sem er. Vantar þig konur, viltu fá heimsóknir í hverri viku? Ég skal bara redda þér konu! Hvað er að þér maður? Þú þarft ekkert að vera konulaus hérna. Þegar maður hatar, þá getur maður ekki annað en að hafa elskað áður. Ég hata Ísland! Ég hata kerfið hérna, ég hata aðstæðurnar hérna, bara hvernig þetta er búið að skilurðu, spila með líf manns í rauninni. Ég hata Ísland. Alvarlegasta? Ég veit ekkert hvað er alvarlegt og hvað er ekki alvarlegt. Innflutningur eða kveikja í einhverjum eða? Chorus Players was in Kópavogur. The love of my life, Bad guy. Drop Það er alltaf talað um að þetta endi með geðveiki eða dauða, og ég vildi alltaf deyja. Ég áttaði mig ekki fyrr en þarna að maður gæti endað geðveikur, og ég gæti vitað alla ævi að ég gerði mig geðveika sjálf. Og það var ekkert í boði. Chorus The love of my life, Bad guy.